"Είμαι αναρχικός, και ο αναρχικός είναι ένας άνθρωπος με συνοχή (πνευματική ειρήνη, η ηρεμία, η εξοχή, να δουλεύεις το λιγότερο δυνατό, όσο είναι απαραίτητο για να μπορείς να ζεις, να απολαμβάνεις την ομορφιά, τον ήλιο. Να απολαμβάνεις τη ζωή με κεφαλαία, τώρα υπάρχει η ζωή με πεζά). Είναι το να έχεις μια προσωπική θεώρηση. Να εφαρμόζεις τις ιδέες σου στην καθημερινότητα στο μεγαλύτερο βαθμό, χωρίς να περιμένεις μέχρι να γίνει η επανάσταση. Αυτό μπορεί να το κάνει ο αναρχικός τώρα. Είναι μια φιλοσοφική θεώρηση, είναι μια κατάσταση πνεύματος, μια στάση ζωής. Πιστεύω πως αυτή η κοινωνία είναι πολύ άσχημα οργανωμένη, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά και οικονομικά. Πρέπει να την αλλάξουμε εντελώς. Η αναρχία επικαλείται μια ζωή εντελώς διαφορετική. Με την αναρχία, προσπαθούμε να ζούμε αυτή την ουτοπία λίγο λίγο κάθε μέρα."
Abel Paz
Τετάρτη, 31 Μαρτίου 2010
Αυτες τις μερες θα ειμαι εκτος Θεσσαλονικης και θα λειπω μεχρι τη Δευτερα. Εκει που θα ειμαι δε θα εχω internet οποτε δυστυχως η ευτυχως θα αναγκαστω να κανω αποτοξινωση. Επειδη δεν ειμαι σιγουρη για το αν θα καταφερω να ανανεωσω το blog οσο θα λειπω, αφιερωνω αυτες τις 4 μερες σε ενα flashback στις παλιοτερες αναρτησεις μας! Οποιος λοιπον μας επισκεπτεται και θελει, μπορει να αφιερωσει λιγο χρονο στα αρθρα που εχουν αναρτηθει παλιοτερα πατωντας τις ετικετες που τον ενδιαφερουν απο τη λιστα που υπαρχει στα δεξια του ιστολογιου. Προτεινουμε να περιπλανηθειτε σε κειμενα με την ετικετα "στιχοι" και "μικρες σκεψεις" για αρχη. Καλες γιορτες σε ολους, καλες διακοπες σε οσους θα ξεκουραστουν, καλη δυναμη σε οσους θα δουλευουν. Τα ξαναλεμε απο Δευτερα! Μεχρι τοτε να περασετε καλα!
Νεκρος 15χρονος Αφγανος στα κατω Πατησια απο βομβιστικη επιθεση
Απλως διαβαστε το...Κανονικα δεν μοιραζομαι "σκετες" τις ειδησεις συνηθως, γιατι δεν ειναι σκοπος μου η ενημερωση (οχι αμεσα τουλαχιστον) αλλα το να εκφραζομαι με αφορμη τα οσα συμβαινουν. Εξαλλου τωρα πια ολοι γνωριζετε τι εχει συμβει, δεν περιμενατε εμενα να σας πω. Παρολαυτα δεν μπορουσα να μην το αναφερω ακομη κι αν δεν εχω λογια καν να πω αυτα που σκεφτομαι. Ηθελα να γραψω κατι, να σχολιασω εστω, ομως δε μου βγαινει...Ειναι απο τις στιγμες που ο,τι και να πει καποιος δεν εχει νοημα η φανταζει λιγο... Απλως αναρτω κι εγω την ειδηση της ημερας λοιπον για να υπαρχουν συγκεντρωμενες σε αυτο το ιστολογιο οι σκεψεις για ολα τα γεγονοτα...ακομη και οσες δεν μπορεσαν να εκφραστουν. Γι' αυτο απλως διαβαστε το:
Μια φορα κι εναν καιρο πουλημενοι βασιλεις σε ξενα παραμυθια ετρωγαν και επιναν μερα νυχτα πανω απ' τα μικροσκοπικα πτωματα των ατυχων ξωτικων που λεηλατησαν εισβαλλοντας στις σελιδες του κοσμου τους
Ακουστε λοιπον τι συνεβη μια φορα κι εναν καιρο:
Χρυσα φλουρια εκρυβαν τα ξωτικα σε τεραστια ξυλινα σεντουκια Σκουριασμενες κλειδαριες φυλουσαν τους πολυτιμους χαμενους θησαυρους των παιδικων ονειρων Παραμυθουπολεις καηκαν στο περασμα των πουλημενων βασιλεων Παραμυθοσπιτα γκρεμιστηκαν για να βρεθουν οι θησαυροι Τα ξενα παραμυθια υποταχτηκαν στους πουλημενους βασιλεις Εγινε τοτε μεγαλο κακο Οι βασιλεις κατεστρεψαν για παντα τα ξενα παραμυθια Εκλεψαν τους χαμενους θησαυρους Διελυσαν τα παιδικα ονειρα Και ηθελαν ακομη κι αλλα
Μουχλιασμενες γωνιες εγιναν καταφυγιο των παραμυθενιων πλασματων που γλιτωσαν απο την απληστια μα τους καταπιε η ληθη
Ρωγμες στον χρονο κρυβουν ιστοριες για φυγαδες για φονιαδες για ευγενεις για δρακους μαγισσες νεραιδες μα κανεις δεν ειναι σιγουρος για τιποτε πια κανεις δεν απεδειξε ποτε πως ο κοσμος των μικρων αυτων πλασματων υπηρχε
Εμειναν μονο οι βασιλεις πανω απο συντριμια να τρων και να πινουν ακομη γελωντας για τα μικροσκοπικα πλασματα που σκοτωσαν καποτε και για τα χρυσα φλουρια που εκλεψαν απο τα ξενα εκεινα παραμυθια. Εμειναν μονο οι πουλημενοι βασιλεις που θελουν παντα περισσοτερα, να μεταμφιεζονται μεσα στους αιωνες και να ψαχνουν μεχρι σημερα να ληστεψουν καινουργια ξενα παραμυθια Ετουτοι οι αθλιοι βασιλεις ειναι λεει αθανατοι Και μονο ενα πραγμα φοβουνται πια μηπως ξυπνησουν απ' τη ληθη τα παραμυθενια πλασματα που σωθηκαν τοτε γιατι ο μυθος λεει πως η οργη τους τα εκανε ανικητα και μονο εκεινα ειναι ικανα να εξαφανισουν τους πουλημενους βασιλεις.
Θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει σε καθενός τη συλλογή. Όποιοι δεν το έχουν ακούσει, το έχω ανεβάσει στο mediafire(υπάρχει και στο rapidshare όποιος θέλει αλλά είναι σε 2 κομμάτια) και μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα. http://www.mediafire.com/?mtzhgznyohk
Μερικές παρουσιάσεις ή μάλλον για να το πω καλύτερα "ματιές" ανθρώπων που είτε έζησαν είτε άκουσαν από τους γονείς τους για το θρυλικό έτος 1973.. (απλό google search)
Πάντως για την ιστορία αξίζει να πούμε ότι η Τζένη Καρέζη φυλακίστηκε από τη χούντα για την συγκεκριμένη παράσταση. Αρκετά ενδιαφέρον είναι τα βίντεο στο youtube από την μηχανή του χρόνου.
Την εκπομπή ολόκληρη δεν την έχω. Λογικά θα υπάρχει στο gamato.info αλλά αυτό είναι ως γνωστών κλειστό.. Έψαξα στο greek-tracker.com(ή αλλιώς thegt.net) αλλά δεν το είχαν ανεβάσει. Σίγουρα πρέπει να ακούσετε το ομώνυμο τραγούδι "το μεγάλο μας τσίρκο", το "φίλοι και αδέρφια"..χμ κακώς τα ξεχωρίζω μιας και δεν είναι κάποιο cd με μουσική απλά, αλλά κομμάτια από την θεατρική παράσταση. Νομίζω ότι αξίζει να το ακούσετε όλο.
Πάντως οποιαδήποτε ομοιότητα με το 2010 που ζούμε εμείς είναι απλά...ομοιότητα! Μην μπερδεύεστε!! :P Προσωπικά αν δεν ήξερα πότε παίχτηκε και αν δεν φαινόταν λόγω ποιότητας ότι είναι κάποιων ετών θα έλεγα ότι γράφτηκε εχθές!
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ. Η πιο πολιτική θεατρική παράσταση που έχει περάσει ποτέ από θέατρο..κι όμως έγινε το 1973 επί χούντας..τι 1973 τι 2010.
Aπο: Ωγύγιος Ουράνιος Μύθος (δημοσιευτηκε στην ομαδα του ιστολογιου στο facebook)
Φοβερή αποτελεσματικότητα από την ΕΛ.ΑΣ.!!!
Έπιασαν λέει έναν νεαρό φοιτητή ως τρομοκράτη διότι σε ένα σπίτι που την θεωρούν γιάφκα τρομοκρατών, βρήκαν σε σταθερό σημείο, ένα δακτυλικό του αποτύπωμα. Και επειδή δεν έχουν και αρκετά στοιχεία, άκουσον άκουσον... έβγαλαν την φωτογραφία του νεαρού στην δημοσιότητα, να την δουν άλλοι και να δώσουν στοιχεία, βοηθώντας το έργο της ΕΛ.ΑΣ. (κοινώς να ρουφιανέψουν).
Αν θέλουν όμως πληροφορίες για τρομοκράτες, εγώ θα τους δώσω την μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση, που έχει περάσει ποτέ από την Ελλάδα. Και θα τους δώσω όλους τους τρομοκράτες στυγνά.
Κύριοι της ΕΛ.ΑΣ., πηγαίνετε στις τουαλέτες της Βουλής και εκεί θα βρείτε όλα τα δακτυλικά αποτυπώματα αυτών που διέλυσαν κυριολεκτικά την χώρα, την κατέκλεψαν, που τώρα αγωνίζεται να αποφύγει την χρεοκοπία...
Και όλοι αυτοί οι κλέφτες, απατεώνες, τρομοκράτες... όλη αυτή η συμμορία να πω; τρομοκρατική οργάνωση να πω; μαφία να πω; ... κυκλοφορούν όλοι τους ελεύθεροι!
Σας τους δίνω... Είναι φοβερή τρομοκρατική οργάνωση. Πηγαίνετε και συλλάβετέ τους όλους!!! Panos Katestramenos Κι όμως λόγω των τρομονόμων-κουκουλονόμων-αντιτρομοκρατικών νόμων μπορούν να το κάνουν αυτό.Κατάντια..Αν μπορεί ας μου πει κάποιος πως σε μια "δημοκρατία" πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι αθώος και όχι να αποδείξουν οι άλλοι ότι είσαι ένοχος.Διαβάστε περισσότερα...
Ταξιδια του μυαλου στα μονοπατια της ψυχης
Σκιές βουτηγμένες στο σκοτάδι
φτιαγμένες από το χλωμό νοσταλγικό φως της μοναξιάς
τριγυρίζουν άσκοπα διασχίζοντας τη μουσική της σιωπής
Τη μουσική εκείνη που παίζει μια καρδιά
όταν όλα γύρω της σωπαίνουν
Μια ησυχία που υποδηλώνει προσμονή
Κάτι περιμένουν
Κάτι που θα τους χαρίσει ζωή
για ν’ αρχίσουν πάλι ν’ ανασαίνουν και να ελπίζουν
Άψυχα αντικείμενα κουβεντιάζουν
κάποιες ονειρικές νύχτες σαν την αποψινή,
με τη φωνή των αναμνήσεων που έχει φωλιάσει μέσα τους
Μια φωνή που έχει διαποτίσει το ακίνητο κορμί τους
και που κοντεύει πια να εξατμιστεί
Τα λόγια τους μεταμορφώνονται σε εικόνες
και οι εικόνες γίνονται πραγματικότητα
Για λίγο
Άνθρωποι του παρελθόντος ταξιδεύουν στον χρόνο
και χωρίς αποσκευές έρχονται να συναντήσουν το παρόν
Σκόνη έχει καλύψει τα κουρασμένα πρόσωπα τους
Τα μάτια τους γυάλινα χαράζουν το κενό
Κάτι προσπαθούν να πουν
όμως ξαφνικά θυμούνται πως είναι απλώς φαντάσματα
και τότε χάνονται ξανά με άγνωστο προορισμό
Και τα παλιά άψυχα αντικείμενα παίρνουν πάλι τη συνηθισμένη τους μορφή
Στέκονται βαριά κι επιβλητικά γύρω σου
Μέσα σου
Και σ’ αφήνουν ν’ αναρωτιέσαι τι θα συμβεί αύριο
Αύριο…
Μια απρόσωπη λέξη που για άλλους κρύβει αβεβαιότητα
ενώ για άλλους σημαίνει μια νέα αρχή
Μετά σκέφτεσαι καλύτερα
και συνειδητοποιείς πως κάθε στιγμή που περνάει
ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος
Και τρελαίνεσαι
Καινούργιες σκέψεις έρχονται σταλμένες από τα βάθη του πουθενά
για να βασανίσουν το μυαλό σου
Γιατί μπορεί να είναι όλα μια ουτοπία,
μια ψεύτικη όαση στην έρημο του αγνώστου,
αποτέλεσμα μιας ενοχλητικής οφθαλμαπάτης
που χάνεται μόλις την πλησιάσεις
Αυτό είναι λοιπόν η ζωή;
Μια οφθαλμαπάτη;
Μια αντανάκλαση του ήλιου στη λίμνη των ονείρων;
Και ξαφνικά νιώθεις μόνος
Ποιος άλλος σου μοιάζει μέσα στο χάος του κόσμου;
Όλοι είναι ίδιοι με διαφορετικό τρόπο κι όλοι διαφέρουν με τον ίδιο τρόπο
Άλλοι σου ταιριάζουν, άλλοι όχι
Κάποιους αγαπάς, κάποιους δε γνωρίζεις
Κι έρχονται όλα τα συναισθήματα μέσα σου
να βρουν καταφύγιο στη μικρή σου καρδιά
Μα δε χωράν
Είναι τόσα πολλά
Γι’ αυτό μερικά μένουν ανεξήγητα
Αυτά που συνηθίζουμε τελικά να ονομάζουμε μυστήρια,
αφού ποτέ δε βρήκαμε λέξεις για να τα εκφράσουμε όπως τους αξίζει
Όπως η αγάπη
Που μπορεί να σε κάνει να πετάς
σ’ έναν εικονικό ουρανό γεμάτο ροζ συννεφάκια
φτιαγμένα με δάκρυα συγκίνησης, χαμόγελα ευτυχίας
και λίγη ζάχαρη
Τη γλυκιά ζάχαρη που περιέχουν τα παιδικά όνειρα
και που κάποιοι την ονομάζουν αθωότητα
Κι εσύ ακόμα ψάχνεις
Προσγειώνεσαι κι αναζητάς αλλού την αλήθεια
Μέχρι να βρεις κι εσύ την αγάπη
και τότε να ξεχάσεις τι ήταν αυτό που έψαχνες
Γιατί ίσως ποτέ να μην το κατάλαβες,
αλλά αυτό που όλοι ζητάμε,
είναι μια πραγματική αγάπη
για να διαλύσει την αβεβαιότητα που κρύβει η ζωή
Άλλος συνειδητά άλλος υποσυνείδητα
Η αγάπη ζωντανεύει τα πιο φωτεινά συναισθήματα
και τα ενώνει για να δημιουργήσει το πιο ζεστό και λαμπερό χρώμα
Μη βιαστεις να ονομασεις τα ονειρα σου αδυνατα. Τολμα να τους δωσεις μια ευκαιρια περα απο τη μιζερη "κοινη" λογικη. Ακου τη δικη σου φωνη γιατι μονο εσυ ξερεις μεχρι που μπορεις να φτασεις!
Μια "φοιτητρια" πολη με πολλα προσωπα Μενοντας στο κεντρο της Θεσσαλονικης... (το καλο της προσωπο)
Οταν ειχα πρωτοερθει στη Θεσσαλονικη, πρωτοετης στη σχολη και την ανεξαρτησια τοτε, ομολογω οτι οι εντυπωσεις μου δεν ηταν και οι καλυτερες. Περπατουσα σε δρομους βρωμικους, αναμεσα σε πολυκατοικιες παμπαλαιες και κακοδιατηρημενες και δεν μπορουσα να κρυψω την καταθλιψη που μου δημιουργουσε αυτη η εικονα στην πρωτη μου γνωριμια με την πολη που θα φιλοξενουσε τα ονειρα μου. Οταν οι γονεις οι δικοι μου και της συγκατοικου μου, μας πηγαν στο σπιτι οπου θα μεναμε απο 'κει και περα, το οποιο ειχαν ηδη νοικιασει και μας ειχαν ενημερωσει οτι επροκειτο για ενα απο τα καλυτερα, κοντεψα να βαλω τα κλαμματα απο την εισοδο κιολας. Θεοσκοτεινο κλιμακοστασιο, υπερβολικα μικρο και παλιο ασανσερ και μια μικρη ιδεα κλεισουρας στην ατμοσφαιρα, αποτελουσαν το σκηνικο ενος σπιτιου που δε θυμιζε σε τιποτε την εποχη στην οποια ζουμε . Η υπερβολικη χαρα της φοιτητικης ζωης που ανοιγόταν μπροστα μου, ειχε μολις αποκτησει μια μελανη μικρη μουντζουρα...
Οι μερες ομως και τα χρονια φυσικα περνουσαν και μαζι τους επαιρναν φευγοντας και τις πρωτες μου κακες εντυπωσεις. Συγκρινα το σπιτι μας με αλλα και το λατρεψα, οι δρομοι εξακολουθουσαν να ειναι βρωμικοι αλλα παραλληλα εσφυζαν απο ζωη, οι πολυκατοικιες ηταν οντως παμπαλαιες αλλα εκρυβαν μια παλιομοδιτικη γοητεια που σε ταξιδευε σε αλλες εποχες...αν τις φροντιζαν λιγο περισσοτερο θα μπορουσαν να προστεθουν καλλιστα στα υπερ της πολης.
Τωρα πια μετα απο 7 περιπου χρονια μπορω να πω οτι αγαπησα αυτην την πολη. Με κερδισε χωρις καν να το προσπαθησει, χωρις να εχει καν αντιμετωπισει ακομη τα ασχημα της. Πολλες φορες καθομαι και χαζευω τα νεοκλασσικα της...εκπεμουν εναν βαρυ ρομαντισμο. Τα κοιταζεις και πλαθεις με το μυαλο σου ιστοριες για οσους εζησαν η ζουν εκει ακομη...ταξιδευεις σε εικονες μυστηριακου ερωτισμου και σου 'ρχεται να ζωγραφισεις τις σκεψεις σου, η να φωτογραφισεις οσα βλεπεις, μηπως και καταφερεις μαζι τους να"φυλακισεις" και κατι απο τα συναισθηματα που σου δημιουργουν. Περπαταω σε δρομους που θυμιζουν ρεμπετικο τραγουδι. Βολταρω σε περιοχες οπως η παλια πολη και νομιζω οτι θα βγει η Ιουλιετα απο καποιο μπαλκονι και θα ζηταει τον Ρωμαιο της. Συνανταω παρεες ποικιλομορφες, απο μποεμηδες φοιτητες μεχρι κυριλατους νεαρους να γινονται ολοι ενα κουβαρι περνωντας απο τη Ναυαρινου, καθως ξεχυνονται, με το που βγαινει ο ηλιος, κυμματα-κυμματα. Τους αφηνω να με παρασυρουν και οπου βγει.
Σε αυτην την πολη δε χρειαζονται ιδιαιτεροι προγραμμματισμοι. Θελεις να πας καπου και απλως πηγαινεις. Σου ερχεται κατι στο μυαλο και απλως το κανεις. Οταν μενεις στο κεντρο νιωθεις παντα μεσα σου φοιτητης. Εχει μια ρεμπελ ομορφια που θυμιζει εμπνευση φευγατου καλλιτεχνη. Το κεντρο της ειναι ολες οι πολεις μαζι σε μια τεραστια παρεα ολοζωντανη. Γελια αντηχουν απο παντου, φωνες αλλοτε ενοχλητικες αλλοτε χαρουμενες σπαζουν τη σιωπη ακομη και του πιο μοναχικου ανθρωπου ως αργα, η μαλλον...μεχρι νωρις το πρωι. Η Θεσσαλονικη ειναι μια πολη για ολα τα γουστα. Εχει πολλες πλευρες καλες και κακες αλλα δυσκολα πληττεις αν εχεις καλη παρεα. Εχει δυο προσωπα οχι γιατι ειναι υποκριτρια αλλα γιατι ουτε οι ανθρωποι ειναι ολοι ιδιοι. Και η Θεσσαλονικη εχει κοσμο, δεχεται κοσμο και πολυ σπανια διωχνει κοσμο απο την μεγαλη της αγκαλια. Δεν ξερω τι θα ηταν χωρις τη φλογα των φοιτητων...νομιζω οτι οι νεοι ανθρωποι αναδυκνειουν τις περισσοτερες φορες τη ρετρο ομορφια της. Μπορει να εχει γεννηθει πολυ παλια η πολη αυτη, αλλα δεν ειναι γερικη. Δεν ταιριαζει σε γερικα μυαλα, δε σηκωνει τη μιζερια. Οσο μεγαλη κι αν ειναι, οσο κι αν ποναν οι εγκαταλελειμμενες της κρυφες χαρες, η ψυχη της ειναι παντα νεα...ειναι παντα φοιτητρια. Ειναι μια πολη που βγαινει τα βραδια και μεθαει με κρασια και ρακομελα. Ειναι μια πολη που λιαζεται στα πεζουλια με μια μπυρα η εναν καφε στο χερι και μοιραζεται ιδεες κι ανησυχιες μαζι μας. Ειναι μια πολη οπου παντα θα ανακαλυπτεις και κατι καινουργιο χωρις να ειναι απροσιτη η χαοτικη. Εχει κρυμμενα μυστικα σε στενοσοκακα και δρομους ξεχασμενους. Καθε γωνια εχει κατι να ψιθυρισει σε οποιο αυτι ειναι προθυμο να την ακουσει... Ειναι μια πολη ροκού που σε τσιγκλαει να ερωτευτεις με ολο σου το ειναι...Ειναι μια πολη που θυμιζει ασπρομαυρη καρτ ποσταλ κι εχει πολυχρωμη ζωη...
Διαβάστε περισσότερα...
Stephanos Mytilineos Α: Διαβάζοντας τη συνέντευξη του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου στην εφημερίδα REALnews, ομολογώ ότι χαμογέλασα. Και χαμογέλασα, γιατί απλούστατα επιβεβαιώθηκα: η Εκκλησία για μια ακόμη φορά δεν έκανε την έκπληξη, αφού -δια στόματος του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος- θεωρεί τη φορολόγησή της "αντισυνταγματική και ανήθικη" και προτίθεται να προσφύγει "στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για να την πολεμήσει". Τα επιχειρήματα των δεσποτάδων παιδαριώδη και ανήθικα, προκλητικά και εξοργιστικά. Λέει ο Ιερωνύμος στο δημοσιογράφο Σωτήρη Σταθόπουλο: "Έρχεται τώρα, το κράτος και λέει: "Δεν ξέρω τι έσοδα έχεις, εγώ θέλω το 20% από αυτά που εισπράττεις". Αυτό είναι αντισυνταγματικό. Και πολεμιέται τόσο στα ελληνικά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Είναι όμως και ανήθικο. Πώς θα πας να πάρεις από τον άλλον το 20%, όταν μπορεί να μη βγάζει τα έξοδά του;". Και απορώ: όταν έρχεται το κράτος σε εμάς, σε όλους μας, και μας λέει, δεν ξέρω τι έσοδα έχετε, εγώ θέλω το 20%, ακόμα και όταν δεν βγάζουμε -που δεν βγάζουμε- τα έξοδά μας, γιατί στη δική μας περίπτωση είναι και νόμιμο και ηθικό, ενώ στην περίπτωση της Εκκλησίας είναι αντισυνταγματικό και ανήθικο;...
Oταν οι ανθρωποι γινονται προβατα και οι "τσοπανηδες" ειναι ανοητοι
Και επειδη ειμαι γνωστη για τα ξεσπασματα μου:
Υπαρχουν στην κυριολεξια ανιδεοι ανθρωποι, τυφλωμενοι απο κουφιο φανατισμο, οι οποιοι δε βλεπουν τιποτε αλλο περα απο τις αλλοιωμενες ιδεες που σερνουν σαν καταρα πισω τους, ως εργολαβια απο γονεις, συγγενεις, και φιλους, η ακομη και λογω φοβου του τι θα συνατησουν αν κανουν τον κοπο να ριξουν μια ματια εξω απο το κακοχτισμενο τους καβουκι. Αυτοι οι ανθρωποι οταν πεισματικα επιμενουν πως εχουν δικιο και παριστανουν τους "ειδημονες" χωρις καν να γνωριζουν τι συμβαινει περα απο τον σαπιο μικροκοσμο του κομπλεξικου τους μυαλου, ειναι εγκληματιες!
Υπαρχουν ανθρωποι που βαριουνται η δεν μπορουν να σκεφτουν μονοι τους, οι οποιοι ψαχνουν μονιμως για καποιον "ειδημονα" προκειμενου να ακολουθησουν τις δικες του ιδεες, χωρις να μπουν οι ιδιοι στον κοπο να δημιουργησουν μια ολοκληρωμενη αποψη. Αρκει καποιος να τους φανει πιο πειστικος στον τροπο ομιλιας και σπευδουν να γινουν οπαδοι του. Κι αυτο γιατι η κριση τους βουλιαζει στην απολυτη ανυπαρξια...Αυτοι ειναι επικινδυνοι!
Οταν αυτες οι δυο ομαδες συναντηθουν, προκυπτει η καταστροφη μιας ολοκληρης αλυσιδας ημισκεπτομενων (η και καθολου), κουτοπονηρων, φανφαρολογων-αερολογων ανθρωπαριων, με υπερμετρη ανεξηγητη αυτοπεποιθηση, που αλληλουποστηριζομενοι προσπαθουν να επιβληθουν στον υπολοιπο κοσμο. Αλλοιμονο μας αν αυτες οι δυο ομαδες ειναι η πλειοψηφια! Αλλοιμονο μας! Kαι μετα να μην αναρωτιομαστε γιατι πηγαινουμε απο το κακο στο χειροτερο!
Δεν αντεχω αλλο! Θα το ξαναματαπω: ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΠΕΔΟ!!!!! Ενα μηνυμα ετσι, στον αερα, να μας βρισκεται...Και ναι, ζητω συγγνωμη απο τους φιλους αναγνωστες γιατι, καλα καταλαβατε, ειμαι πολυ εκνευρισμενη!
Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο, 20 Μαρτίου 2010
- Εχεις ομως ενα πεισμα...! Κι αν αποδειξεις οτι μεγαλωσες τι θα καταλαβεις; Καλο νομιζεις οτι ειναι;
- Τοτε γιατι εσεις οι μεγαλοι δεν παιρνετε τα παιδια στα σοβαρα;
- .....και ειδες που καταντησαμε!
Ο τελευταιος εν ζωη αισιοδοξος Δρομοι λεροι καμπουριασμενοι αγνωστοι γλιστρουν χανονται σκιες σαν ποτε να μην υπηρξαν κουρελιασμενες φιγουρες στεκονται στις γωνιες σα να ξεχαστηκαν εκει σα να μην εχουν που αλλου να πανε παραπεταμενες ψυχες χωρις χτες χωρις αυριο με ενα σημερα καταδικο με μια ελπιδα σε σηψη με μια καρδια που χτυπα ακομη ισα για να αισθανονται αμηχανα γιατι μονο αυτη θυμιζει πανω τους ζωη Γκριζοπρασινος ουρανος ψαχνει εναν ηλιο λιποτακτη Ανασα βραχνη ισα που βγαινει με το ζορι εκβιαστικα ωσπου να μεινει κι εκεινη για παντα στην ασφαλεια των πνευμονων μεχρι να σβησει για παντα και η ματια του τελευταιου εν ζωη αισιοδοξου
Διαβάστε περισσότερα...
Εγώ δεν είμαι Ποιητής (Νικος Παπαζογλου)
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι είμαι στιχάκι της στιγμής πάνω σε τοίχο φυλακής και σε παγκάκι
Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες καταραμένη είμαι φυλή με μιαν εξόριστη ψυχή σ' άλλους πλανήτες
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμ' ο λυγμός του είμαι ένας δείπνος μυστικός δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
Θελω να βρισω τη μοναξια που δε λεει να φυγει απο κοντα μου Θελω να διωξω τη σιωπη γιατι επαψε να μου μιλα Θελω να παρω τον καθρεφτη αγκαλια και να παρηγορησω αυτην την αγνωστη που με κοιταζει κουρασμενα μεσα απ' το γυαλι πως τολμαει ομως να μου μοιαζει τοσο; Με τι θρασος τσαλακωνει τον εαυτο μου και μου τριβει ετσι στα μουτρα αυτο το πτωμα;
Δακρυα στα ματια, προσμονη Πονος στο στηθος, ερωτας Χειλη σφραγγισμενα, μυστικα Πεσμενη αυλαια, τελος τι απο ολα αυτα ηταν αληθεια;
δεν ειναι δικη μου αυτη η ζωη της απραξιας δεν ηταν δικα μου τα λάθη που πληρωσα γιατι με κοιταζει ακομη τοσο κουρασμενα αυτη η αγνωστη; κι αυτο το υφος...μοιαζει σα να με επικρινει μα δε φταιω σου λεω, παψε, δεν εφταιγα! βγαλε τη μασκα του εαυτου μου κι αφησε με Εγω στη θεση σου δε θα ειχα εγκαταλειψει...φυγε!
Ενταξει, λοιπον, εγω ειμαι αυτη που με κοιταζει κουρασμενα Αυτο το πτωμα στον καθρεφτη ειμαι εγω θελω τοσο να πω ψεματα και παλι να κλειστω μες στην καρδια μου και να μην ανοιγω σε κανεναν να γινω ενα κουβαρι και να κρυφτω στην πιο απομερη γωνια των σκεψεων μου ομως αυτη που θυμαμαι δεν ηταν ετσι, οχι! Αυτη που θυμαμαι εκει μεσα στο γυαλι, χαμογελουσε εκεινη με θρασος με κοιτουσε σα να μου λεγε πως ολα τα μπορει
Σφιγμενο χαμογελο, αναμνησεις Σμιγμενα φρυδια, αποφαση Κεφαλι ψηλα, πραγματικοτητα Δακρυα στεγνα, επαναφορα Γιατι αργησα τοσο να διεκδικησω την ιδια μου τη ζωη;
Θελω να φερω πισω αυτα που αφησα να μου φυγουν απ'τα χερια Θελω συγγνωμη να ζητησω απο παλιες καταπατημενες υποσχεσεις Θελω να ξυπνησω μισοπεθαμενα ονειρα που οδηγησα στην αυτοκτονια Δε θα σε αφησω αλλο να παριστανεις οτι εισαι πραγματικη Ενα διαστρεβλωμενο ειδωλο του παρελθοντος εισαι και θα φυγεις Εκεινη μου ελεγε αληθεια τελικα πως ολα τα μπορουσε...!
Διαβάστε περισσότερα...
Αυτα που γνωριζουν οι ανθρωποι δεν ειναι καν αρκετα για να τους δειξουν πως στην ουσια δε γνωριζουν τιποτα...Διαβάστε περισσότερα...
Απο την ομαδα του facebook ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ / DEPORT RACISM
Είμαστε στην τελική ευθεία για τις εκδηλώσεις ενόψει της 21 Μάρτη, παγκόσμιας μέρας κατά του ρατσισμού. Μια συμβολική μέρα, φόρος τιμής στον αγώνα των μαύρων φοιτητών κατά του Απαρτχάιντ, που στις σημερινές συνθήκες αποκτά πραγματική αξία περισσότερο από ποτέ. Τα τελευταία χρόνια κάποιες αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές συλλογικότητες (ανάμεσά τους η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» και το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών) προσπάθησαν συστηματικά, ώστε να γίνει αυτή η μέρα στην Ελλάδα ένας σταθμός στη δράση του αντιρατσιστικού κινήματος, που να συγκεντρώνει περισσότερο κόσμο στις γραμμές του και να προχωρά μπροστά πιο δυναμικά. Στη χρονιά που διανύουμε, η οικονομική κρίση, η άνοδος του ρατσισμού –ως επιλογή των «από πάνω» για να μας κρατούν αποδυναμωμένους– και η δράση των φασιστικών συμμοριών πάνε χέρι-χέρι… Από τη μεριά μας έγινε επιτακτική η ανάγκη για συσπείρωση όσο το δυνατόν περισσότερων μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων, σωματείων εργαζομένων, φοιτητικών συλλόγων, σχολείων, κοινωνικών φορέων, προς την κατεύθυνση του αντιρατσισμού και της διεκδίκησης ίσων δικαιωμάτων για όλους, αλλά και της δράσης στις γειτονιές, για να αποτρέψουμε το ρίζωμα των φασιστικών ιδεών. Πολύτιμοι σύμμαχοι σε αυτή την προσπάθεια ήταν οι αποφάσεις πολλών φοιτητικών συλλόγων για συμμετοχή στις κατά τόπους εκδηλώσεις, που αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η πλειοψηφία της νεολαίας παίρνει θέση κατά του ρατσισμού και η απόφαση της ΟΛΜΕ για αντιρατσιστικό δίωρο μέσα στα σχολεία την Παρασκευή 19/3, που δείχνει να έχει μεγάλη απήχηση στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Φαίνεται ότι η εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνολό της δεν ανέχεται την αύξηση των ρατσιστικών κρουσμάτων τον τελευταίο χρόνο και ότι οι ντόπιοι μαθητές τάσσονται με το δικαίωμα των μεταναστών συμμαθητών τους στην ιθαγένεια.
Τα αποτελέσματα είναι θετικά και φαίνεται από τον πλούτο των εκδηλώσεων ανά την Ελλάδα, αλλά και τις συμμετοχές. Ο τρόπος οργάνωσης, η προετοιμασία γι’ αυτές τις εκδηλώσεις, αλλά και τα συλλογικά συμπεράσματα, που θα βγάλουμε μετά, μπορούν να είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια της δουλειάς μας στον αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό αγώνα ντόπιων και μεταναστών εργατών και νεολαίας. Η αυξανόμενη συμμετοχή δείχνει ότι έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στην κοινωνία υπέρ των ιδιαίτερων δικαιωμάτων των μεταναστών, αλλά και των κοινών διεκδικήσεών μας.
ΑΘΗΝΑ
Ζωγράφου: Την Παρασκευή 19 Μάρτη, 6 μ.μ., στην πλατεία Γαρδένια. Αντιρατσιστική Συναυλία με μαθητικά συγκροτήματα σχολείων της περιοχής και καλλιτέχνες. Καλούν: Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Ζωγράφου, Α’ Σύλλογος Δασκάλων, Σωματείο Εργαζομένων σε Κοινωνικές Υπηρεσίες, Σύλλογοι Φοιτητών Φιλοσοφικής και Μαθηματικού, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Ζωγράφου.
Αμπελόκηποι: Συγκέντρωση και Συναυλία, το Σάββατο, 20 Μάρτη, στις 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Αγ. Δημητρίου. Θα ακολουθήσει διαδήλωση στους δρόμους της γειτονιάς. Καλούν: Β’ ΕΛΜΕ, Α’ Σύλλογος Δασκάλων, Σωματεία Νοσοκομειακών ΕΛΠΙΣ και Ερυθρού Σταυρού, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» 7ου Διαμερίσματος, YRE, Δημοτική Κίνηση «Ανοιχτή Πόλη», Ένωση Αφρικανών Γυναικών.
Νέος Κόσμος: Γιορτή Αλληλεγγύης με φαγητό, ποτό, μουσική και χορό, το Σάββατο, 20 Μάρτη, στις 6 μ.μ., στο Πάρκο Κασομούλη, στο Δουργούτι. Καλούν: Αντιρατσιστική Επιτροπή ελλήνων και μεταναστών κατοίκων Νέου Κόσμου, Άραβες μετανάστες της περιοχής, ο Σύλλογος Φοιτητών Παντείου και τοπικοί φορείς.
Κυψέλη: Εκδήλωση από Σχολεία της περιοχής στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, Φωκίωνος Νέγρη 48, την Κυριακή 21 Μάρτη το απόγευμα, με τη στήριξη αντιρατσιστικών οργανώσεων και τοπικών φορέων.
Εξάρχεια: Εκδήλωση της τοπικής επιτροπής Εξαρχείων του ΣΥΡΙΖΑ, 1ου διαμερίσματος, 11 π.μ., στον κιν/φο Ααβόρα (τέρμα Ιπποκράτους) με θέμα: «Αυτοί οι “ξένοι” δεν μας είναι ξένοι». Ομιλητές: εκπρόσωποι κοινοτήτων μεταναστών, της τ.ε. ΣΥΡΙΖΑ, της επιτροπής δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και των Πίσω Θρανίων.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αντιρατσιστική Συγκέντρωση το Σάββατο, 20 Μάρτη, 13:00, στο Άγαλμα Βενιζέλου, και Συναυλία στις 20:30 μ.μ., στον Πύργο Παιδαγωγικού ΑΠΘ. Καλούν: Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, ΕΔΟΘ, Συνδικάτο Ιματισμού Β. Ελλάδας, Γ’ ΕΛΜΕ, Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσ/κης, Σωματείο Εργαζομένων Νοσ. Παπαγεωργίου, Σύλλογος Φοιτητών Παιδαγωγικού, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Θεσ/κης, YRE, ΣΥΝ Α’ Θεσ/κης, ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσ/κης, Αριστερή Ενότητα.
ΚΡΗΤΗ
Ρέθυμνο: Αντιρατσιστική - Αντιφασιστική Μαθητική Συναυλία στην πλατεία Μικρασιατών, την Παρασκευή, 19 Μάρτη, 9 μ.μ. Καλούν: ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, Φοιτητικοί Σύλλογοι ΑΕΙ και ΤΕΙ, Σύλλογος Μεταπτυχιακών Ρεθύμνου και το Συντονιστικό Αντιρατσιστικών Οργανώσεων.
ΛΑΜΙΑ
Αντιρατσιστική εκδήλωση και προβολή την Τετάρτη, 24 Μάρτη, 7 μ.μ., στο Τεχνικό Επιμελητήριο. Την εκδήλωση διοργανώνει η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Λαμίας.
ΚΟΖΑΝΗ
Αντιρατσιστική εκδήλωση το Σάββατο, 20 Μάρτη, 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο, με θέματα: «Έλληνες και μετανάστες παλεύουμε μαζί ενάντια στην κρίση», «Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά», «Η πάλη ενάντια στο φασισμό». Την εκδήλωση διοργανώνει η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Κοζάνης.
Διαβάστε περισσότερα...
Η Αντιρατσιστική Επιτροπή Ελλήνων και Mεταναστών κατοίκων Νέου Κόσμου, καταγγέλλει κρούσμα ρατσιστικής συμπεριφοράς αστυνομικών κατά μετανάστη μικροπωλητή σήμερα το μεσημέρι λίγο μετά τις 12, στην οδό Ηλία Ηλιού, απέναντι από το Μετρό Νέου Κόσμου.
Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλουν αυτόπτες μάρτυρες, 4 αστυνομικοί αφού έπιασαν και χτύπησαν αφρικανό μικροπωλητή που πουλούσε τσάντες στο πεζοδρόμιο, του άρπαξαν το μπόγο με τα εμπορεύματά του, τον έβαλαν μέσα σε περιπολικό, πέταξαν το μετανάστη στο δρόμο και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν. Κόσμος που περνούσε από το σημείο αντέδρασε στη βίαιη συμπεριφορά των αστυνομικών και διαμαρτυρήθηκε. Ο μετανάστης έχει νομιμοποιητικά έγγραφα, αλλά όχι - φυσικά - άδεια μικροπωλητή, καθώς εδώ και 3 χρόνια το κράτος αρνείται τέτοιες άδειες σε μετανάστες εκτός ΕΕ, ενώ έχουν ανακληθεί και όσες άδειες είχαν δοθεί σε μετανάστες τα προηγούμενα χρόνια. Ο αριθμός του περιπολικού κρατήθηκε από κατοίκους της περιοχής.
Οι πρακτικές των ξυλοδαρμών και του "πλιάτσικου" απέναντι σε μικροπωλητές δεν είναι η πρώτη φορά που καταγγέλλονται ως πρακτική αστυνομικών της ΕΛ.ΑΣ. ή Δημοτικών Αστυνομικών. Η Αντιρατσιστική Επιτροπή Νέου Κόσμου καλεί κάθε κάτοικο της περιοχής να μην ανεχτεί τέτοιες ρατσιστικές συμπεριφορές σε μεροκαματιάρηδες συμπολίτες μας, που το μόνο έγκλημά τους είναι ότι προσπαθούν να βρουν τρόπο να βγάλουν το ψωμί τους. Τέτοια κρούσματα είναι που αποθρασύνουν τους φασίστες σαν κι αυτούς που επιτέθηκαν σε άραβες μετανάστες της περιοχής τον περασμένο Νοέμβρη, με απολογισμό 5 τραυματίες και 2 σπασμένα καταστήματα μεταναστών της γειτονιάς.
Καλούμε κάθε κάτοικο της περιοχής, καθένα και καθεμιά που δεν ανέχεται το ρατσισμό και τις διακρίσεις το Σάββατο 20 Μαρτίου, στις 6 το απόγευμα, στο Πάρκο Λαγουμιτζή. Στην γιορτή αλληλεγγύης που οργανώνεται από την επιτροπή μας σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, ενόψει της 21ης Μάρτη, Παγκόσμιας μέρας κατά του Ρατσισμού. (ακολουθεί το κάλεσμα)
Ομοφυλοφιλια και ταμπου...ρωμενα μυαλα (αφιερωμα σε κατι που οι περισσοτεροι αρνουνται να δουν)
Τον τελευταιο καιρο ειχα ξανα πολλα ερεθισματα που με οδηγησαν στο να ξαναθιξω αυτο το θεμα, παροτι το εχω κανει και στο παρελθον ισως οχι τοσο εκτενως. Προκειται για ενα θεμα ταμπου (ακομη!) σε τετοιο βαθμο που ακομη και οσοι υποστηριζουν την ελευθερια, την ισοτητα και τα ανθρωπινα δικαιωματα (σε αλλες περιπτωσεις) στο ακουσμα αυτου του θεματος μπορει να νιωσουν αμηχανα ακομη κι αν θελουν να το υποστηριξουν. Ποσο μαλλον οσοι ειναι εκ πεποιθησεως συντηρητικοι, προκατηλειμμενοι η ακομη και φοβισμενοι η λιγοτερο σκεπτομενοι (οπως εχουμε πει επανειλημμενως υπαρχουν και αυτοι).
Παρακατω θα προσπαθησω να αναπτυξω τις θεσεις μου σχετικα με το συγκεκριμενο θεμα που ολοι επιλεγουν να παραβλεπουν αν δεν καταδικαζουν, περιπου με μορφη απαντησεων στις διαφορες εκδοχες και επιχειρηματα των πολεμιων. Ειχα καποιες διαδικτυακες συζητησεις σε αλλα blogs και τα επιχειρηματα που θα παραθεσω αποτελουν απαντησεις σε σχολια των διαχειριστων των εν λογω ιστολογιων. Στο ενα απο τα δυο κατεληξα να σχολιαζω την ομοφυλοφιλια αφου πρωτα την εφερα ως παραδειγμα μη ελευθεριας των πολιτων λογω της εκκλησιας και του εκκλησιοεπηρεαζομενου (και οχι μονο) κρατους. Στο δευτερο blog προσπαθησα να ξεκαθαρισω τη θεση μου εναντια σε οσους (οπως ο διαχειριστης του) πιστευουν οτι η ομοφυλοφιλια θεραπευεται. Δε θα παραθεσω τους διαλογους επακριβως, διοτι δε θα με βοηθουσε απο αποψη χωρου αλλα και επειδη περιοριζονται σε πολυ συγκεκριμενα θεματα. Εξαλλου οπως ειπα στο ενα εκ των δυο δεν ηταν αυτο το κυριως θεμα συζητησης. Ανεφερα απλως πως υπηρξαν αφορμη για να σχολιασω και παλι αυτο το ζητημα και παρακατω οι απαντησεις που εδωσα θα με βοηθησουν να αναπτυξω τη δικη μου γνωμη.
Σχετικα με τα δικαιωματα των ομοφυλοφιλων, το κρατος και την εκκλησια:
Γιατι το κρατος ακολουθώντας κατα βαση τα θρησκευτικα πιστευω των πολλων, απαγορευει σε οσους πολιτες ειναι ομοφυλοφιλοι να κανουν οχι μονο ΠΟΛΙΤΙΚΟ γαμο αλλα ουτε καν το απλο συμφωνο ελευθερης συμβιωσης προς επιλυση νομικων θεματων; Το οτι η Ορθοδοξια ειναι κατα της ομοφυλοφιλιας δε σημαινει πως ειναι ολες οι θρησκειες(ισως να ειναι οι πιο πολλες) αλλα ακομη περισσοτερο δε σημαινει πως ολοι οι ομοφυλοφιλοι ειναι X.O. Γιατι λοιπον αναγκαζονται να χτισουν τη ζωη τους με βαση τα πιστευω των αλλων, στερουμενοι βασικα ανθρωπινα δικαιωματα; Δε νομιζω να ζητησαν ποτε θρησκευτικο γαμο αλλα νομικη καλυψη για τον ανθρωπο που αγαπανε. Το επιχειρημα "αν νομιμοποιησουμε την ακολασια τοτε θα οδηγηθει η χωρα στην αμαρτια" νομιζω οτι ειναι παιδαριωδες μιας και η χωρα και η εκαστοτε χωρα ειναι υπερπληρης απο πραγματικα ακολαστους και αμαρτωλους ανθρωπους οι οποιοι εχουν νομιμα δικαιωματα οπως ολοι μας. Ανθρωποι οι οποιοι οντως παρανομουν εις βαρος αλλων και που μπορουν οντως να επηρεασουν αρνητικα τους συνανθρωπους τους και για τους οποιους ποτε κανεις δε βγηκε να φωναξει με τοσο εντονο και κατηγορηματικο τροπο οπως για τους ανθρωπους που απλως αγαπουν και ερωτευονται ομοφυλους. Ουτε καν οι αθεοι που επισης ειναι κοκκινο πανι για τη θρησκεια δεν αντιμετωπιζουν τετοια κατακραυγη (ασχετως που βιωνουν ισως πιο εμμεσα την απορριψη σε καποιους τομεις). Ολοι οι ανθρωποι εχουν το δικαιωμα να πιστευουν ο,τι θελουν και φυσικα να πραττουν αναλογως (αλλιως τι νοημα θα ειχε;), οπως ακριβως εμεις πραττουμε συμφωνα με τα πιστευω μας. Εχουμε το δικαιωμα ως Χριστιανοι ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ για την αληθεια μας σε ανθρωπους που δεν πιστευουν και που φυσικα ενδιαφερονται να ακουσουν, μα σε καμια περιπτωση δεν εχουμε δικαιωμα να ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΑΖΟΥΜΕ απαγορευοντας τους πραγματα συμφωνα με τα δικα μας πιστευω. Οταν εκεινοι προσπαθουν να μας επιβληθουν οπως καποιοι ισχυριζονται (πραγμα που εγω δεν πιστευω) τους αρεσει; Φανταστειτε λοιπον να ειχαν και τη δυναμη (κυριως αριθμητικη) να μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ κιολας!Αλλο να μιλαμε για την αληθεια μας σε αυτους που θελουν να την ακουσουν, αλλο να την επιβαλλουμε ετσιθελικα οπως κανουν καποιοι, μετατρεποντας τη ζωη συνανθρωπων μας σε βασανο (εμεις οι αλανθαστοι! αραγε ειμαστε;).
Εμμεσοι τροποι απαγορευσης και εκφοβισμου:
Τη φραση στιγματισμος του διαφορετικου φανταζομαι ολοι την εχετε ακουσει. Ο στιγματισμος στο διαφορετικο ξεκιναει απο μικρες ηλικιες και αντι να αποτρεπεται απο τους, Χριστιανους κατα τα αλλα, γονεις πολλες φορες επικροτειται!Ετσι καταληγει να λειτουργει ως εμμεση απαγορευση πολυ απλα επειδη ειναι πολυ ψυχοφθορος. Υπαρχουν πολλοι τροποι για να καταδυναστευσεις τη ζωη καποιου, δεν ειναι αναγκη να του πεις ξεκαθαρα ΜΗΝ το κανεις! Αρκει να τον κανεις να νιωσει ασχημα για τη διαφορετικοτητα του. Αρκει να ξερει μεσα του πως οταν πει οσα πιστευει η ειναι, πολλοι θα τον κατακρινουν και θα του κολλησουν ταμπελες και χαρακτηρισμους, αν οχι και να τον κακοποιησουν ακομη και σωματικα! Οταν νιωθουν καποιοι που αποτελουν την πλειοψηφια ασχημα, που κατα τα λεγομενα τους, προσπαθουν να επιβληθουν (ετσι ονομαζουν για τη συγκεκριμενη ομαδα τις διαμαρτυριες προς επιτευξη της αποκτησης των στοιχειωδων δικαιωματων τους) οι μειοψηφιες (μια απο αυτες οι ομοφυλοφιλοι), πως θα νιωθει καποιος που κατακρινεται (και οχι μονο) απο τους περισσοτερους;
Υποτιθεται ότι ως πιστοι του Χριστιανισμου δεν επιβαλλομαστε στους αλλους με ασχημο τροπο! Υποτιθεται πως ειμαστε θρησκεια της αγαπης που δεν εχει εχθρους. Φυσικα ο Χριστιανισμος ο ιδιος δεν εχει εχθρους! Θα μπορουσε όμως να εχει εχθρους ενας αυτοαποκαλουμενος Χ.Ο ο οποιος μπορει στην ουσια να μην ειναι, μιας και ο ιδιος μπορει να ειναι κυριευμενος απο εχθρικα συναισθηματα. Και τα εχθρικα συναιθηματα ευκολα τυφλωνουν καποιον και τον οδηγουν σε λαθη οποια θρησκεια και αν επικαλλειται. Απλως όταν ανηκεις σε θρησκεια τα λαθη σου μπορει να ονομαστουν και Ιερος λογος δια στοματος ταδε, ενω οταν εισαι μειοψηφια (αθεοι, ομοφυλοφιλοι κλπ) τα λαθη σου ειναι αναμφισβητητα! Αυτο ειναι δικαιοσυνη.
Η αποψη μου:
Δε θεωρω την ομοφυλοφιλια ασθενεια ψυχικη η σωματικη, ουτε αμαρτια και μπορειτε να ανατρεξετε στην παλαιοτερη αναρτηση μου "αποκληροι αποκληρων" στις ετικετες μικρες σκεψεις ωστε να παρετε και απο εκει μια ιδεα για το τι πιστευω. Επισης αν θελετε ριξτε μια ματια και παρακατω: http://smemnios.blogspot.com/2008/03/blog-post_12.html Βεβαια ξερω πως ο συγκεκριμενος ιερεας αποτελει μια τραγικη μειοψηφια κι ετσι μπορει καποιος ευκολα να τον χαρακτηρισει ακομη και να τον αμφισβητησει. Εντουτοις καλο ειναι που και που να σκεφτομαστε και να προβληματιζομαστε ακουγοντας και κατι αλλο με υποβοηθο και τη δικη μας κριση. Συνεχιζω λοιπον λεγοντας οτι η ομοφυλοφιλια δεν ειναι επιλογη με την εννοια οτι οι ομοφυλοφιλοι ξυπνουν μια ωραια πρωια και επιλεγουν το τι θα τους ελκυει. Αν ηταν ετσι τοτε θα ειμασταν ολοι εν δυναμει ομοφυλοφιλοι (ειμαστε;). Ειναι στη φυση τους. Και ειναι κατι που παρατηρειται γενικοτερα στη φυση (αναφερομαι και στο ζωικο βασιλειο π.χ. : http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=55083) πραγμα που θα πει οτι δεν ειναι αφυσικο. Φυσικα ως ανθρωποι διαφερουμε (θα μπορουσε να πει κανεις) απο τα ζωα οποτε εκει που θα μπορουσαμε να χρησιμοποιησουμε και τις δυο φυσεις μας(πνευμα και σωμα) ειναι στο ποσο ασυδοτα θα χρησιμοποιησουμε τα εκαστοτε σεξουαλικα μας ενστικτα και οχι στο να τα νεκρωσουμε εντελως (αν αναλυσουμε τα επιχειρηματα των Χ.Ο. περι παθων). Οταν τα παντα εν σοφια εποιησεν και οταν το παραμικρο σκουληκακι εχει τη θεση του στην αλυσιδα της ισορροπιας ολων, τοτε δεν μπορει να ειναι μονο οι ομοφυλοφιλοι "αφυσικοι"¨και αμαρτωλοι. Ειναι τοσο αμαρτωλοι οσο κι εγω που εχω ματια γαλανα και οχι καστανα σαν τους περισσοτερους (για οσους ξερουν αγγλικα: www.apa.org/pi/lgbt/resources/therapeutic-response.pdf). Ακομη ομως και αν καποιος συμφωνουσε με οσους υποστηριζουν το αντιθετο και παλι δεν καταλαβαινω τι σχεση εχει με το να καληφθουν νομικα. Αφορα αυτο σε κατι την εκκλησια; Εδω οι ιδιοι οι κληρικοι πολλες φορες υποπιπτουν στο αμαρτημα της απληστιας (και νομιζω οτι καταλαβαινουμε ολοι ποιους εννοω και γιατι, δεν ειστε αφελεις, Χριστιανοι ειστε) κι ομως οχι μονο εχουν νομικα δικαιωματα, αλλα τολμουν να λεγονται και αντιπροσωποι του λογου του Θεου!
Μας ενοχλει οταν καποιος μας κατακρινει επειδη πιστευουμε στον Θεο και δε δεχομαστε προσβολες και υποδειξεις απο οσους δεν πιστευουν, διαμαρτυρομαστε οταν ενδεχομενως αδικαιολογητα ενοχλουνται με την πιστη μας καποιοι απο αυτους, μιας και δεν τους αφορα το τι κανουμε εμεις και το αν προσευχομαστε στο σπιτι μας. Καλα ολα αυτα. Ας το αντιστρεψουμε: Ολοκληρη η Ελλαδα ενοχλειται και μονο που σκεφτεται δυο ανθρωπους του ιδιου φυλου μεσα στο σπιτι τους και ετσι ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ να ΜΗΝ τους ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ να εξασφαλισουν ο ενας τον αλλο ΝΟΜΙΚΑ! Αυτη ειναι δικαιοσυνη...
Σε σχεση με χωρες που ειναι εναντιον της ομοφυλοφιλιας:
Φυσικα αν συγκριθω με βαρβαρους χειρισμους αλλων χωρων και κυριως θρησκειων θα πω οτι ειμαι καλυτερα στην Ελλαδα. Αν ομως συγκριθω με τον απολυτο Χριστιανισμο (μιας και η εκκλησια ειναι εκεινη που επηρεαζει καθοριστικα το ζητημα) και την απολυτη αγαπη (που ισχυριζομαστε οτι ακολουθουμε)...ε τοτε επιτρεψτε μου να ελπιζω και σε περαιτερω βελτιωση! Μπορει να το γενικευω φαινομενικα αλλα ο σεβασμος στη διαφορετικοτητα και τον συνανθρωπο πανω απο ολα ειναι δειγματα καλης θελησης για μια καλη αρχη!
Αμαρτιες, παθη και ασθενειες ως επιχειρηματα κατα της ομοφυλοφιλιας: Παθος θεωρειται η ασυδοτη διοχετευση των ενστικτων και των σωματικων ορεξεων, κατι το οποιο μπορει και ενας ετεροφυλοφιλος να κανει ανετα (και μαλιστα αν δεν ειναι Χ.Ο. και εφοσον διαφωνει και με αυτα, μπορει να εχει ο,τι συμπεριφορα θελει). Αυτο φυσικα και μπορει να διορθωθει αν καποιος το επιθυμει. Δεν καταλαβαινω ομως το γιατι κρινεται κατι παθος με κριτηριο (στη συγκεκριμενη περιπτωση) το σε ποιον προσανατολιζεται το συναισθημα και οχι πως (αφου μαλιστα ετσι γεννιουνται οι ομοφυλοφιλοι). Μηπως και οι ετεροφυλοφιλοι με τον ιδιο τροπο δεν εκφραζουν την ελξη τους η τα ερωτικα τους συναισθηματα; Τον σεξουαλικο, στην προκειμενη περιπτωση. Γιατι στους μεν η εκφραση αυτη θεωρειται παθος, ενω στους δε φυσιολογικη; Ποια ειναι η διαφορα; Το οτι οι μεν ελκυονται και αγαπουν ομοφυλους και οι δε ετεροφυλους; Βλαπτουν κανεναν για να θεωρειται παθος με την κακη εννοια οταν γινεται πραξη, η χρησιμοποιουν κατι πιο ασυδοτα σχετικα με τους υπολοιπους; Αγαπανε οπως εσεις κι εγω και απο τη στιγμη που δεν μπορειτε να δειτε εσεις ερωτικα εναν αντρα (οι αντρες) η μια γυναικα (οι γυναικες), ετσι δεν μπορω να καταλαβω γιατι ντε και καλα πρεπει να κανουν εκεινοι κατι εναντια στη φυση τους. Οταν φωναζουν πως ετσι γεννιουνται, ολοι κλεινουν τα αυτια τους και προτιμουν να πιστευουν το αντιθετο, διχως καν να ειναι οι ιδιοι στη θεση τους για να γνωριζουν τι συμβαινει. Κανουν τη γνωμη τους βεβαιοτητα στιγματιζοντας ετσι αβιαστα τους αλλους. Ξερετε, πολλοι θεοσεβουμενοι λενε οτι πρεπει να ζουμε με αυτα που μας δινει ο Θεος και να μην πηγαινουμε κοντρα στη φυση μας (αλλο ζητημα προς συζητηση κι αυτο)...Παρολαυτα οι ομοφυλοφιλοι δεν ανηκουν σε αυτην την ομαδα και καλουνται να αλλαξουν ως ασθενεις απο τους ιδιους θεοσεβουμενους (αν και αλλιως θα τους χαρακτηριζα εγω) ανθρωπους. Γεννηθηκαν αμαρτωλοι και αρρωστοι; Λαθος της φυσης; Οταν ακομη και τα ασχημα πραγματα εχουν καποιον λογο που συμβαινουν σε αυτην τη ζωη, τοτε δεν καταλαβαινω γιατι τετοια εμπαθεια συγκεκριμενα με τους ομοφυλοφιλους που δε βλαπτουν και κανεναν. Δηλαδη εκεινοι αποκλειεται να εχουν τη θεση τους στην ισορροπια της φυσης οπως τα παντα γυρω μας; Ορισμενοι Χριστιανοι λενε πως καποιοι απιστοι ανθρωποι ειναι τοσο καθετοι που δεν ακουν τιποτε περα απο τη δικη τους αληθεια, ετσι, απλως και μονο για να δουν μηπως συμβαινει και κατι περα απο οσα θεωρουν αληθεια...Μηπως και καποιοι Χριστιανοι το ιδιο δεν κανουν; Οσοι θεωρουν πως η θρησκεια μας ειναι κατα της ομοφυλοφιλιας ας σκεφτουν πως ο Χριστος μιλησε για παρα πολλα πραγματα ειτε με παραβολες ειτε οχι. Αν ηταν αμαρτια η παθος οπως τα αλλα στα οποια εχει αναφερθει και μαλιστα τοσο πιο ασχημο απο ολα τα υπολοιπα (μιας και ολοι σε αυτο ειναι ΤΟΣΟ πιο καθετοι) δε θα εμπαινε στον κοπο να κανει Ο ΙΔΙΟΣ (τονιζω το ο ιδιος) μια αναφορα σε αυτο; Οσοι μιλησαν γι' αυτο και οσοι προσπαθησαν να ερμηνευσουν την παλαια κυριως διαθηκη προσδιδοντας της πρακτικη χροια, νομιζω οτι εξωκειλαν εντελως της πραγματικοτητας, μιας και δεν καταφεραν επαρκως να ερμηνευσουν συμβολισμους και πρωτιστως να κρινουν οσα μελετησαν η ακομη και να μεταφρασουν σωστα οσα διαβασαν. Πολλοι λογοι δε, μπορει ακομη και να παρερμηνευτηκαν η πλαστηκαν ατυχως για να ταιριαξουν σε ανομοιες περιπτωσεις (αλλα ας μην επεκταθω αλλο, ηδη μακρυγορησα πολυ). Αντιθετως παθη ειναι (αν ακολουθησουμε την αποψη της θρησκειας) η ασυδοσια οπως ξαναειπα στη χρηση ενστικτων, η πλεονεξια, η υποκρισια κλπ. Ποιοι απο εμας τους ανθρωπους που υποπιπτουμε ομως στα παραπανω αποδεδειγμενα παθη, αντιμετωπιζουμε καθημερινα στιγματισμο, κατακραυγη και απαγορευση ανθρωπινων δικαιωματων; ΚΑΝΕΙΣ! Αυτο ειναι δικαιοσυνη.
Υπαρχουν πολλοι οι οποιοι ισχυριζονται οτι μπορουν να θεραπευσουν την ομοφυλοφιλια ειτε αυτοι ειναι (πιο συχνα) κληρικοι, ειτε ακομη και ψυχολογοι πραγμα ακομη πιο εξωφρενικο μιας και η επιστημη τους εχει προ πολλου παψει να θεωρει την ομοφυλοφιλια ασθενεια ψυχικη. Συγκεκριμενα απο τα μεσα της δεκαετιας του 70. Καποιοι αλλοι ισχυριζονται πως ειναι θεραπευμενοι ομοφυλοφιλοι. Το τραγικο ειναι πως ολοι οι παραπανω αλλοι εν γνωσει τους αλλοι οχι, παιζουν με ανθρωπινες ψυχες και μπορουν να εχουν καταστροφικες συνεπειες οι εκαστοτε μεθοδοι τους οπως και οι συμβουλες τους. Συνηθως πατανε επανω σε οργισμενους, συντηρητικους γονεις που στο πρωτο ακουσμα της λεξης ομοφυλοφιλος οταν τη λεει το παιδι τους, το πρωτο πραγμα που σκεφτονται ειναι: "Το δικο μου το παιδι πουστης;;;; Το δικο μου το παιδι ανωμαλο;;;;" και μετα: "Τι θα πει η γειτονια;;;". Ετσι εχουν μαθει κι ετσι πραττουν προτιμωντας αντι να το ψαξουν αντικειμενικα το θεμα, να καταστρεφουν τα παιδια τους ψυχολογικα προκειμενου να μην τους πιασει η γειτονια στο στομα της. Ετσι ειναι ικανοι να τρεξουν σε γιατρους και ψυχολογους, σε Θεους και δαιμονες, για ψυχαναλησεις, εγχειρησεις (αν τους το προτεινει κανεις φοβαμαι πως θα το σκεφτονταν και αυτο), εξορκισμους, ευχελαια και τρισαγια, ενω εχουν ηδη βλαψει οι ιδιοι το παιδι τους ανεπανορθωτα στο βωμο του φοβου, του συντηρητισμου και της αγνοιας. Παραπομπη: Σχολιο αναγνωστριας (βασισμενο σε ερευνες) στο περιοδικο 10% κατω απο αρθρο (http://www.10percent.gr/periodiko/teyxos28/1624-2010-02-03-11-39-23.html): "Ο σεξουαλικός προσανατολισμός ΔΕΝ αλλάζει.Τον Αύγουστο του 2009 η Αμερικάνικη Ψυχολογική Εταιρεία έκανε επίσημη τοποθέτηση ότι οι ΄΄θεραπείες αναπροσαρμογής΄΄ του σεξουαλικού προσανατολισμού κρίνονται αναποτελεσματικές και επικίνδυνες για την ψυχική υγεία του ατόμου.Επίσης περάστηκαν από κόσκινο όλες οι έρευνες και μαρτυρίες για αλλαγή των ομοφυλόφιλων σε ετεροφυλόφιλους και όλες μα όλες είχαν μεθοδολογικές αδυναμίες,παραποίηση στοιχείων και λοιπές αντιδεοντολογικές ενέργειες. Για του λόγου το αληθές : www.apa.org/pi/lgbt/resources/therapeutic-response.pdf " Για τους λιγους ψυχολογους: Για τους ιερεις εχω ηδη μιλησει μεσω της θρησκευτικης προσεγγισης του θεματος παραπανω. Οσο για τους λιγους ψυχολογους η ψυχιατρους που ισχυριζονται οτι μπορουν να θεραπευσουν την ομοφυλοφιλια, αρκει να σας πω οτι ενας ψυχολογος (στα πλαισια της γνωσης μου) αμοιβεται ανα μια η δυο συνεδριες αρκετα καλα (δεν κατακρινω τους ψυχολογους που υπερεκτιμω και μαλιστα θαυμαζω τη χρησιμη επιστημη τους οπως εχω δηλωσει, ο σκοπος του σχολιου μου ειναι να καταδικασω μονο στους εκμεταλλευτες) πραγμα που για καποιους λιγους αντιεπαγγελματιες λειτουργει αρκετα δελεαστικα οταν ο υποψηφιος "ασθενης" ειναι ευαλωτος απο καθε αποψη. Οι περισσοτεροι ψυχολογοι σημερα δε θεωρουν την ομοφυλοφιλια ασθενεια αλλα πολλες φορες αντιμετωπιζουν ομοφυλοφιλους ψυχικα ασθενεις, εξαιτιας της απορριψης που βιωνουν οι τελευταιοι απο το περιβαλλον τους. Η ομοφυλοφιλια δεν ειναι ασθενεια η ιδια, αλλα ο φοβος, η απορριψη, οι τυψεις, η κατακραυγη, οι χαρακτηρισμοι και πολλες φορες η κακοποιηση που βιωνουν οι ομοφυλοφιλοι, ειναι αρκετα για να ασθαινησει ψυχικα ο καθε ανθρωπος που τα βιωνει ανεξαρτητως προσανατολισμου. Αντιθετως η ομοφοβια ορισμενων ετεροφυλοφιλων μπορει να θεωρηθει σε πολλες περιπτωσεις η ιδια ψυχικη διαταραχη μιας και προκειται για φοβια απεναντι στο διαφορετικο και σε καποιες απο τις περιπτωσεις εχει βαθυτερα αιτια: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1
Οσο για τους θεραπευμενους ομοφυλοφιλους μπορουμε να πουμε οτι αν καποιος επιλεξει, ενω ειναι ομοφυλοφιλος, να κανει οικογενεια και παιδια, πραγμα που συχνα συνανταμε και ειναι δικαιωμα του, δε σημαινει πως επαψε να ειναι ομοφυλοφιλος. Απλως για τον Α η Β λογο επελεξε να μην το εκφραζει (και ειναι ευκολο να υποψιαστουμε το γιατι με τοσα που τραβανε οι ομοφυλοφιλοι). Αυτο ομως μπορει να εχει στο μελλον ολεθριες συνεπειες αφου δεν ειναι λιγοι αυτοι που καταληγουν να ζουν διπλη κρυφη ζωη μιας και δεν μπορουν να ξεριζωσουν την πραγματικη τους φυση, θετοντας ετσι σε κινδυνο την οικογενεια και κυριως τα παιδια τους αν υπαρχουν. Αλλοι μπορει να μην αντεξουν ουτε αυτο και στο τελος να καταληξουν σε διαζυγιο. Και οσοι αντεξουν διχως να κανουν τιποτε απο τα παραπανω, απλως δε θα μπορεσουν ποτε να δωσουν ολα τα κομματια του εαυτου τους, το 100% αυτων των κομματιων, στο συντροφο τους οσο κι αν τελικα τον αγαπησουν με μη ερωτικο τροπο. Αξιεπαινο για την εκκλησια, υποκρισια για μενα αρα (=) αμαρτια! Αν για την εκκλησια σκοπος των ανθρωπων αυτων ειναι να "θεραπευτουν" απαρνουμενοι τον μισο τους εαυτο και να κανουν οικογενεια απορριπτοντας εναν ομορφο ερωτα, τοτε αυτο σημαινει πως ολοι μας με σκοπο την τεκνοποιηση δε θα επρεπε να επιλεγουμε συντροφους με βαση τον ερωτα αλλα με βαση το καλο DNA τους (οπως εχω ξαναπει). Και φυσικα οσοι δεν μπορουν να τεκνοποιησουν για διαφορους αλλους λογους η απο επιλογη θα ηταν εξισου αξιοκατακριτοι. Δεν ειναι ομως. Αυτο ειναι δικαιοσυνη.
Ανακεφαλαιωνοντας το να λεει κανεις απλως τη γνωμη του δεν μπορει να θεωρηθει αξιοκατακριτο ασχετα που ορισμενες γνωμες ειναι εμφανως διαστρεβλωμενες. Το να εκμεταλλευεται ομως την αγνοια καποιων ανθρωπων και ιδιαιτερα ορισμενων γονιων που τυφλωμενοι σερνουν τα παιδια τους βιαζοντας την ψυχολογια τους στον καθε "ειδημονα" για να τα κανει καλα σα να εχουν γριπη, ξεφευγει απο τα ορια της απλης γνωμης και μπορει να παρει κανεις ανθρωπους στο λαιμο του. Οσο για τη θρησκεια και τον Θεο εγω τουλαχιστον προτιμω να τον ακολουθω πιστα και οχι τυφλα. Επιλεγω να σκεφτομαι, γιατι ετσι τιμω και ενα απο τα σημαντικοτερα δωρα που μου χαρισε η φυση (αρα ο Θεος για εσας), το λογικο!
Ξερω οτι αυτο το κειμενο δε θα αρεσει σε πολλους, αλλα οπως ειπε ο φιλος μου ο Ορθοδοξος απο το ιστολογιο "Αθεια, η αρνηση τς αληθειας" σε μια απο τις διαδικτυακες μας συζητησεις, δεν μπορω να μην υποστηριξω τη γνωμη μου για να γινω αρεστη στον κοσμο...
-Μπορω να τα βαλω με τους φοβους μου και να κερδισω. Μπορω να τα βαλω με το σκοταδι και να βρω το φως. Μπορω να κοιταξω τον ηλιο στα ματια κι ας με ζαλισει μετα. Μπορω να βγω απ' τη φωτια ζωντανη αρκει να παλεψω. Μπορω να βρω τα χαμενα ονειρα μου κι ας χρειαστει να ψαχνω σε δρομους που δε γνωριζω. Μπορω να πραγματοποιησω τις ευχες οσων πιστευουν σε μενα αρκει να μην το βαλω κατω. Μπορω να ξανασηκωθω οταν πεσω και να συνεχισω το δρομο μου πιο δυνατη. Μπορω να πω στη φαντασια μου να βαλει ενα χερακι για να ομορφυνει κι αλλο η ζωη μου. Μπορω να παρατησω τα παντα για μια αγαπη γιατι παθιαζομαι και ας πρεπει μετα να τα ξαναχτισω ολα απο την αρχη. Μπορω να ρισκαρω τις επιθυμιες μου για οσα πιστευω, αλλα ξερω οτι στο τελος θα κανω αυτα τα δυο να συναντηθουν. Μπορω να γκρεμισω οσα εχτισα αν δε μου αρεσουν και να συνεχισω να προσπαθω μεχρι να βγει ο εαυτος μου μεσα απο τις πραξεις μου. Μπορω να βαλω τον εαυτο μου απεναντι μου και να τα βαλω μαζι του αν ξεχασει οσα μου ελεγε καποτε μεσα απ' τον καθρεφτη. Μπορει να τον χασω αλλα θα τον φερω πισω καλυτερο απο πριν. Μπορω να πιστεψω και παλι μετα απο μια προδοσια. Μπορω να παραδωθω σε καποιο συναισθημα πληρως κι ας με βγαλει σε μερη που δεν εχω ξαναδει, μπορω να τα κανω σπιτι μου ακομη κι αυτα. Μπορω να κανω πολλα αρκει να το θελω. Δεν μπορω ομως να αντιμετωπισω τους ανθρωπους. Δεν μπορω γιατι ειναι παγιδευμενοι μεσα στην ιδια τους την εξυπναδα και καταληγουν να φερονται σαν βλακες... Ειναι τοσο τυφλοι μεσα στο φως της ζωης τους που καταληγουν χαμενοι. Ειναι τοσο ανημποροι μπροστα σε οσα μπορουν να πετυχουν που γινονται ατολμοι. Ειναι τοσο χαζοι μεσα στο ιδιο τους το λογικο που γινονται θρασεις. Ειναι τοσο μισοι μπροστα στην εν δυναμει ολοκληρωση τους, που καταντουν κουτοπονηροι... Δεν μπορω να τα βαλω με τους ανθρωπους αλλα θελω. Και μπορω να κανω αυτο που θελω ακομη κι αν δεν ξερω τι θα πετυχω. Δεν μπορω να τα βαλω με τους ανθρωπους αλλα θα το κανω...γιατι με προκαλουν οσα μου λεν πως δεν μπορω. Δεν μπορω να τα βαλω με τους ανθρωπους γιατι δε βλεπουν μπροστα τους... αλλα πρεπει. Γιατι μονο καποιος που βλεπει μπορει να βρει τον τροπο να κανει κι εκεινους να δουν...
-Ποια εισαι εσυ και μας το παιζεις υπερανω;
-Ειμαι μονο ενας ανθρωπος κι εγω... Απλως τα εβαλα πρωτα με 'μενα την ιδια...!
Θα σου πω ένα μυστικό φίλε μου. Μην περιμένεις την Ημέρα της Κρίσης. Έρχεται κάθε μέρα.
Albert Camus
Πολιτικός είναι κάποιος που διαιρεί τους ανθρώπους σε δυο τάξεις: σε υποχείρια και σε εχθρούς.
Νίτσε
"Out of damp and gloomy days, out of solitude, out of loveless words directed at us, conclusions grow up in us like fungusQ one morning they are there , we know not how, and they gaze upon us, morose and gray. Woe to the thinker who is not the gardener but only the soil of the plants that grow in him."
Νίτσε
Το τραγουδι της Μαριας Νεφελης (Ο. Ελυτης)
"Κρίμας το κορίτσι" λένε το κεφάλι τους κουνάν Τάχατες για μένα κλαίνε δε μ'απαρατάν!
Μες στα σύννεφα βολτάρω σαν την όμορφη αστραπή κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω γίνεται βροχή.
Βρε παιδιά προσέξετέ με κόβω κι απ'τις δυο μεριές το πρωί που δε μιλιέμαι βρίζω Παναγιές
και το βράδυ όπου κυλιέμαι στα γρασίδια καθενού λες και κονταροχτυπιέμαι ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου
Τη χαρά δε τη γνωρίζω και τη λύπη την πατώ σαν τον άγγελο γυρίζω πάνω από τον γκρεμό
